frustration
US /frʌsˈtreɪ.ʃən/
UK /frʌsˈtreɪ.ʃən/
1.
frustratie, teleurstelling
the feeling of being upset or annoyed, especially because of inability to change or achieve something
:
•
He slammed his fist on the table in frustration.
Hij sloeg zijn vuist op tafel uit frustratie.
•
The constant delays caused a lot of frustration among the passengers.
De constante vertragingen veroorzaakten veel frustratie onder de passagiers.
2.
frustratie, belemmering
the prevention of the progress, success, or fulfillment of something
:
•
The lack of funding led to the frustration of their research efforts.
Het gebrek aan financiering leidde tot de frustratie van hun onderzoeksinspanningen.
•
Despite the frustration of his plans, he remained optimistic.
Ondanks de frustratie van zijn plannen, bleef hij optimistisch.