vexation
US /vekˈseɪ.ʃən/
UK /vekˈseɪ.ʃən/
1.
ergernis, irritatie, frustratie
the state of being annoyed, frustrated, or worried
:
•
She stamped her foot in vexation.
Ze stampte met haar voet in ergernis.
•
The endless delays caused him great vexation.
De eindeloze vertragingen veroorzaakten hem grote ergernis.
2.
ergernis, plaag, last
something that causes annoyance, frustration, or worry
:
•
The constant noise was a real vexation.
Het constante lawaai was een echte ergernis.
•
His rude comments were a constant vexation to her.
Zijn onbeschofte opmerkingen waren een constante ergernis voor haar.