disappointment
US /ˌdɪs.əˈpɔɪnt.mənt/
UK /ˌdɪs.əˈpɔɪnt.mənt/
1.
teleurstelling
sadness or displeasure caused by the nonfulfillment of one's hopes or expectations
:
•
His failure to win the championship was a great disappointment to his fans.
Zijn falen om het kampioenschap te winnen was een grote teleurstelling voor zijn fans.
•
She couldn't hide her disappointment when she heard the news.
Ze kon haar teleurstelling niet verbergen toen ze het nieuws hoorde.
2.
teleurstelling, tegenvaller
a person or thing that causes disappointment
:
•
The movie was a complete disappointment.
De film was een complete teleurstelling.
•
He turned out to be a big disappointment to his parents.
Hij bleek een grote teleurstelling te zijn voor zijn ouders.