embarrassment
US /ɪmˈber.əs.mənt/
UK /ɪmˈber.əs.mənt/
1.
schaamte, verlegenheid, gêne
a feeling of self-consciousness, shame, or awkwardness
:
•
She felt a blush of embarrassment creep up her neck when she tripped.
Ze voelde een blos van schaamte in haar nek kruipen toen ze struikelde.
•
His rude comment caused her great embarrassment.
Zijn onbeschofte opmerking veroorzaakte haar grote schaamte.
2.
schande, blamage
a person or thing that causes a feeling of awkwardness or shame
:
•
His drunken behavior was a constant source of embarrassment to his family.
Zijn dronken gedrag was een constante bron van schaamte voor zijn familie.
•
The old, broken-down car was an embarrassment to him.
De oude, kapotte auto was een schande voor hem.