blemish
US /ˈblem.ɪʃ/
UK /ˈblem.ɪʃ/
1.
smet, vlek, gebrek
a small mark or flaw which spoils the appearance of something
:
•
The antique table had a few minor blemishes.
De antieke tafel had een paar kleine smetten.
•
Her perfect skin was without a single blemish.
Haar perfecte huid was zonder één enkele onvolkomenheid.
2.
smet, vlek, gebrek
a moral flaw or defect in character
:
•
His reputation was without blemish until the scandal broke.
Zijn reputatie was zonder smet totdat het schandaal uitbrak.
•
The politician's career ended with a serious blemish.
De carrière van de politicus eindigde met een ernstige smet.
1.
bederven, ontsieren, bevlekken
to spoil the appearance of something
:
•
The graffiti blemished the pristine wall.
De graffiti bedierf de ongerepte muur.
•
His poor performance blemished his otherwise excellent record.
Zijn slechte prestatie bedierf zijn verder uitstekende staat van dienst.