dumb
US /dʌm/
UK /dʌm/
1.
stom, spraakloos
lacking the power of speech; mute
:
•
He was born deaf and dumb.
Hij werd doof en stom geboren.
•
The shock rendered her temporarily dumb.
De schok maakte haar tijdelijk stom.
1.
vereenvoudigen, versimpelen
to make something silent or unable to produce sound
:
•
He dumbed down the complex explanation for the general audience.
Hij vereenvoudigde de complexe uitleg voor het algemene publiek.
•
The director decided to dumb down the script to appeal to a wider audience.
De regisseur besloot het script te vereenvoudigen om een breder publiek aan te spreken.