duke
US /duːk/
UK /duːk/
1.
hertog
a male ruler of a small independent state
:
•
The Duke of Burgundy was a powerful figure in medieval Europe.
De hertog van Bourgondië was een machtige figuur in middeleeuws Europa.
•
The grand duke ruled his territory with an iron fist.
De groothertog regeerde zijn grondgebied met ijzeren vuist.
2.
hertog
a nobleman of the highest hereditary rank in the British and certain other peerages, ranking below a prince and above a marquess
:
•
The Duke of Edinburgh is a title held by a member of the British royal family.
De hertog van Edinburgh is een titel die wordt gedragen door een lid van de Britse koninklijke familie.
•
He inherited the title of duke from his father.
Hij erfde de titel van hertog van zijn vader.