doctor

US /ˈdɑːk.tɚ/

UK /ˈdɑːk.tɚ/

dokter, arts

a person who is qualified to practice medicine

•

The doctor examined the patient carefully.

De dokter onderzocht de patiënt zorgvuldig.

•

She wants to become a doctor when she grows up.

Ze wil dokter worden als ze groot is.

doctor, gepromoveerde

a person who has been awarded a doctorate

•

She earned her doctor of philosophy degree last year.

Ze behaalde vorig jaar haar doctor in de filosofie.

•

Please address him as Doctor Smith.

Spreek hem alstublieft aan als doctor Smith.

vervalsen, manipuleren

to change or falsify something in order to deceive

•

He tried to doctor the accounts to hide the theft.

Hij probeerde de rekeningen te vervalsen om de diefstal te verbergen.

•

Someone must have doctored the evidence.

Iemand moet het bewijs vervalst hebben.

repareren, opknappen

to treat or repair something, especially in a makeshift or informal way

•

He managed to doctor the old engine and get it running again.

Hij slaagde erin de oude motor te repareren en weer aan de praat te krijgen.

•

Can you doctor up this old chair to make it look better?

Kun je deze oude stoel opknappen om hem er beter uit te laten zien?