constructive
US /kənˈstrʌk.t̬ɪv/
UK /kənˈstrʌk.t̬ɪv/
1.
constructief, opbouwend
serving a useful purpose; tending to build up
:
•
She offered some constructive criticism on my essay.
Ze gaf wat constructieve kritiek op mijn essay.
•
We had a very constructive discussion about the project.
We hadden een zeer constructieve discussie over het project.
2.
constructief, bouwkundig
relating to or based on construction
:
•
The architect presented the constructive plans for the new building.
De architect presenteerde de constructieve plannen voor het nieuwe gebouw.
•
The engineer specialized in constructive design.
De ingenieur specialiseerde zich in constructief ontwerp.