broken
US /ˈbroʊ.kən/
UK /ˈbroʊ.kən/
1.
2.
geschonden, verbroken
(of a promise or rule) violated or disregarded
:
•
He felt his trust was broken after the lie.
Hij voelde dat zijn vertrouwen geschonden was na de leugen.
•
The peace treaty was broken by the sudden attack.
Het vredesverdrag werd verbroken door de plotselinge aanval.
3.
blut, failliet
(of a person) having lost all their money; bankrupt
:
•
After the business failed, he was completely broken.
Nadat het bedrijf faalde, was hij volledig blut.
•
She was left broken and homeless after the market crash.
Ze bleef blut en dakloos achter na de beurscrash.
4.
gebroken, verslagen
(of a person) having lost all hope or spirit; devastated
:
•
After the accident, she was completely broken.
Na het ongeluk was ze volledig gebroken.
•
His spirit was broken by years of hardship.
Zijn geest was gebroken door jaren van ontbering.
1.
gebroken, verbroken
past participle of break
:
•
He had broken his arm playing football.
Hij had zijn arm gebroken tijdens het voetballen.
•
The silence was broken by a sudden shout.
De stilte werd verbroken door een plotselinge schreeuw.