hopeless
US /ˈhoʊp.ləs/
UK /ˈhoʊp.ləs/
1.
hopeloos, wanhopig
feeling or causing no hope
:
•
She felt utterly hopeless after losing her job.
Ze voelde zich volkomen hopeloos na het verliezen van haar baan.
•
The situation seemed hopeless, but they kept fighting.
De situatie leek hopeloos, maar ze bleven vechten.
2.
hopeloos, onhandig
without skill or ability in a particular area
:
•
He's absolutely hopeless at math.
Hij is absoluut hopeloos in wiskunde.
•
I'm hopeless with directions; I always get lost.
Ik ben hopeloos met richtingen; ik verdwaal altijd.