top
US /tɑːp/
UK /tɑːp/
1.
üst, tepe
the highest or uppermost point, part, or surface of something
:
•
He reached the top of the mountain.
Dağın tepesine ulaştı.
•
Put the book on top of the shelf.
Kitabı rafın üstüne koy.
2.
üst, bluz
a garment covering the upper part of the body
:
•
She wore a floral top with jeans.
Kot pantolonla çiçekli bir üst giydi.
•
This silk top feels very soft.
Bu ipek üst çok yumuşak hissettiriyor.
3.
topaç
a child's toy that spins on a point
:
•
The child spun the colorful top on the floor.
Çocuk renkli topacı yerde döndürdü.
•
He received a wooden top as a birthday gift.
Doğum günü hediyesi olarak ahşap bir topaç aldı.
1.
üst, en üst
situated on, at, or near the top of something
:
•
The top shelf is dusty.
Üst raf tozlu.
•
He lives on the top floor.
En üst katta yaşıyor.
1.
zirveye çıkmak, geçmek
to be at or reach the highest part of something
:
•
The company aims to top the sales charts this quarter.
Şirket bu çeyrekte satış listelerinde zirveye çıkmayı hedefliyor.
•
He managed to top his previous record.
Önceki rekorunu geçmeyi başardı.
1.
üstte, yukarıda
at the highest point or position
:
•
The cream rose to the top.
Krema üste çıktı.
•
He put the box top-down.
Kutuyu ters çevirdi.