separate
US /ˈsep.ɚ.ət/
UK /ˈsep.ɚ.ət/
1.
ayırmak, bölmek
form a distinction or division between (two or more things); keep apart
:
•
The fence separates the two properties.
Çit iki mülkü ayırmaktadır.
•
You should separate the white clothes from the colored ones before washing.
Yıkamadan önce beyaz çamaşırları renklilerden ayırmalısın.
2.
ayrılmak, boşanmak
(of a couple) stop living together as a couple; divorce
:
•
They decided to separate after years of arguments.
Yıllarca süren tartışmalardan sonra ayrılmaya karar verdiler.
•
The couple separated last month.
Çift geçen ay ayrıldı.
1.
ayrı, bağımsız
forming a unit apart; unconnected
:
•
The two issues are entirely separate.
İki konu tamamen ayrı.
•
Each room has a separate entrance.
Her odanın ayrı bir girişi var.