choke
US /tʃoʊk/
UK /tʃoʊk/
1.
boğulmak, nefesi kesilmek
have severe difficulty in breathing because of a constricted or obstructed throat or a lack of air
:
•
He started to choke on a piece of bread.
Bir parça ekmekle boğulmaya başladı.
•
The smoke made her cough and choke.
Duman onu öksürttü ve boğdu.
2.
boğmak, nefesini kesmek
prevent someone from breathing by constricting their throat
:
•
The attacker tried to choke him.
Saldırgan onu boğmaya çalıştı.
•
He was found dead, apparently having been choked.
Ölü bulundu, görünüşe göre boğulmuştu.
3.
bocalamak, başarısız olmak
fail to perform effectively because of nervousness, especially in a sporting contest
:
•
The team tends to choke under pressure in big games.
Takım büyük maçlarda baskı altında bocalama eğilimindedir.
•
He choked on the final putt and lost the tournament.
Son vuruşta bocalamış ve turnuvayı kaybetmiş.
1.
jikle, boğma valfi
a device for enriching the fuel-air mixture in a gasoline engine, used when starting from cold
:
•
He pulled out the choke to start the old car.
Eski arabayı çalıştırmak için jikleyi çekti.
•
The mechanic adjusted the choke on the carburetor.
Tamirci karbüratördeki jikleyi ayarladı.