buckle
US /ˈbʌk.əl/
UK /ˈbʌk.əl/

1.
2.
bükülmek, çökmek
bend or crumple under pressure; collapse
:
•
The old bridge began to buckle under the weight of the heavy truck.
Eski köprü, ağır kamyonun ağırlığı altında bükülmeye başladı.
•
His knees began to buckle from exhaustion.
Dizleri yorgunluktan bükülmeye başladı.