capitulation
US /kəˌpɪtʃ.əˈleɪ.ʃən/
UK /kəˌpɪtʃ.əˈleɪ.ʃən/
1.
teslimiyet, boyun eğme
the action of surrendering or ceasing to resist an opponent or demand
:
•
The general demanded the enemy's immediate capitulation.
General, düşmanın derhal teslim olmasını talep etti.
•
His refusal to accept defeat was a sign that capitulation was not an option.
Yenilgiyi kabul etmeyi reddetmesi, teslim olmanın bir seçenek olmadığının bir işaretiydi.