resignation
US /ˌrez.ɪɡˈneɪ.ʃən/
UK /ˌrez.ɪɡˈneɪ.ʃən/
1.
istifa, görevden ayrılma
the act of giving up a job or position voluntarily
:
•
His resignation was accepted by the board.
İstifası yönetim kurulu tarafından kabul edildi.
•
She submitted her resignation letter yesterday.
Dün istifa mektubunu sundu.
2.
kabulleniş, boyun eğme
the acceptance of something undesirable but inevitable
:
•
He faced the difficult news with quiet resignation.
Zor haberi sessiz bir kabullenişle karşıladı.
•
There was a sense of weary resignation in her voice.
Sesinde yorgun bir kabulleniş vardı.