fear
US /fɪr/
UK /fɪr/
1.
ความกลัว, ความหวาดกลัว
an unpleasant emotion caused by the threat of danger, pain, or harm
:
•
She felt a sudden surge of fear when she heard the strange noise.
เธอรู้สึกถึงความกลัวที่พลุ่งพล่านขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ
•
His greatest fear is losing his family.
ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือการสูญเสียครอบครัว
2.
ความเกรงกลัว, ความเคารพ
a feeling of respect and wonder for something powerful or sacred
:
•
They lived in fear of God.
พวกเขาใช้ชีวิตด้วยความเกรงกลัวพระเจ้า
•
The ancient people held the mountains in great fear.
คนโบราณมีความเกรงกลัวภูเขาอย่างมาก
1.
กลัว, หวาดกลัว
be afraid of (someone or something) as likely to be dangerous, painful, or harmful
:
•
I fear spiders.
ฉันกลัวแมงมุม
•
She feared for her life.
เธอกลัวตาย
2.
กังวล, เป็นห่วง
feel anxiety or apprehension on behalf of
:
•
I fear for his safety.
ฉันกังวลเรื่องความปลอดภัยของเขา
•
She feared that the news would upset him.
เธอกลัวว่าข่าวจะทำให้เขาไม่พอใจ