panic

US /ˈpæn.ɪk/

UK /ˈpæn.ɪk/

ความตื่นตระหนก, ความหวาดกลัว

sudden uncontrollable fear or anxiety, often causing wildly unthinking behavior

•

The crowd was in a state of panic after the explosion.

ฝูงชนอยู่ในภาวะตื่นตระหนกหลังจากการระเบิด

•

He felt a sudden surge of panic when he realized he had lost his passport.

เขารู้สึกถึงความตื่นตระหนกอย่างกะทันหันเมื่อรู้ว่าทำหนังสือเดินทางหาย

ตื่นตระหนก, ทำให้ตื่นตระหนก

feel or cause to feel panic

•

Don't panic, we'll find a solution.

อย่าตื่นตระหนก เราจะหาทางออกได้

•

The sudden noise made everyone panic.

เสียงดังกระทันหันทำให้ทุกคนตื่นตระหนก