confront

US /kənˈfrʌnt/
UK /kənˈfrʌnt/
"confront" picture
1.

เผชิญหน้า, ต่อต้าน

meet (someone) face to face with hostile or argumentative intent

:
•
She decided to confront her accuser in court.
เธอตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับผู้กล่าวหาในศาล
•
He had to confront his fears to overcome them.
เขาต้องเผชิญหน้ากับความกลัวเพื่อเอาชนะมัน
:
facemeetchallengetackledeal with
2.

เผชิญหน้า, นำเสนอ

present (a difficulty, problem, or accusation) to someone for consideration or action

:
•
The police decided to confront him with the evidence.
ตำรวจตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับเขาด้วยหลักฐาน
•
The report confronts us with the harsh realities of climate change.
รายงานเผชิญหน้ากับเราด้วยความเป็นจริงอันโหดร้ายของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
:
presentput beforelay beforebring to the attention of
:
confrontationconfrontational