dissociate
US /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
UK /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
1.
แยก, ตัดขาด
disconnect or separate (something) from something else so that they are no longer in combination or association
:
•
It's important to dissociate yourself from negative influences.
สิ่งสำคัญคือต้องแยกตัวออกจากอิทธิพลเชิงลบ
•
The company tried to dissociate itself from the scandal.
บริษัทพยายามแยกตัวออกจากเรื่องอื้อฉาว
2.
แตกตัว, แยกตัว
(in chemistry) (of a molecule) split into smaller molecules, atoms, or ions, especially reversibly
:
•
When heated, the compound will dissociate into its constituent elements.
เมื่อถูกความร้อน สารประกอบจะแตกตัวเป็นองค์ประกอบ
•
Acids dissociate in water to produce hydrogen ions.
กรดจะแตกตัวในน้ำเพื่อผลิตไฮโดรเจนไอออน