disconnect
US /ˌdɪs.kəˈnekt/
UK /ˌdɪs.kəˈnekt/
1.
2.
ตัดขาด, แยกออก
cause (someone) to lose contact or communication with something or someone
:
•
He felt completely disconnected from his family after moving abroad.
เขารู้สึกตัดขาดจากครอบครัวโดยสิ้นเชิงหลังจากย้ายไปต่างประเทศ
•
The new policies could disconnect the public from the government.
นโยบายใหม่อาจทำให้ประชาชนห่างเหินจากรัฐบาล
1.
การตัดการเชื่อมต่อ, ความไม่สอดคล้อง
a break in connection or communication
:
•
There was a sudden disconnect in the phone line.
มีการตัดการเชื่อมต่อสายโทรศัพท์กะทันหัน
•
The report highlighted a growing disconnect between policy and public opinion.
รายงานเน้นย้ำถึงความไม่สอดคล้องที่เพิ่มขึ้นระหว่างนโยบายและความคิดเห็นของประชาชน