uncouple
US /ʌnˈkʌp.əl/
UK /ʌnˈkʌp.əl/
1.
ปลด, ถอดออก
disconnect (something) from something else, especially a railway carriage or wagon from a train
:
•
The engineers worked quickly to uncouple the damaged carriage from the rest of the train.
วิศวกรทำงานอย่างรวดเร็วเพื่อปลดตู้โดยสารที่เสียหายออกจากส่วนที่เหลือของรถไฟ
•
He had to uncouple the trailer before backing up.
เขาต้องปลดรถพ่วงออกก่อนที่จะถอยหลัง
2.
แยก, ปลดออก
separate or disengage (two things) that are joined or associated
:
•
It's important to uncouple work life from personal life for better well-being.
สิ่งสำคัญคือการแยกชีวิตการทำงานออกจากชีวิตส่วนตัวเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
•
The new policy aims to uncouple economic growth from carbon emissions.
นโยบายใหม่มีเป้าหมายที่จะแยกการเติบโตทางเศรษฐกิจออกจากการปล่อยก๊าซคาร์บอน