riff
US /rɪf/
UK /rɪf/
1.
riff
a short repeated phrase in popular music or jazz, typically one that is improvised
:
•
The guitarist played a catchy riff throughout the song.
Gitarzysta grał chwytliwy riff przez całą piosenkę.
•
That jazz band is known for its complex saxophone riffs.
Ten zespół jazzowy jest znany z złożonych riffów saksofonowych.
2.
dygresja, żart
a remark or a series of remarks, especially one that is a digression or a humorous improvisation
:
•
He went off on a long riff about the history of rock and roll.
Rozpoczął długą dygresję na temat historii rock and rolla.
•
The comedian's opening riff got a huge laugh from the audience.
Początkowy żart komika wywołał ogromny śmiech publiczności.
1.
improwizować, dygresować
perform a riff
:
•
She loves to riff on old blues tunes.
Ona uwielbia improwizować na starych melodiach bluesowych.
•
The speaker began to riff on the current political climate.
Mówca zaczął improwizować na temat obecnej sytuacji politycznej.