improvise
US /ˈɪm.prə.vaɪz/
UK /ˈɪm.prə.vaɪz/
1.
improwizować, tworzyć spontanicznie
create and perform (music, drama, or verse) spontaneously or without preparation
:
•
The jazz musician began to improvise on the melody.
Muzyk jazzowy zaczął improwizować na temat melodii.
•
She had to improvise a speech when the main speaker didn't show up.
Musiała zimprowizować przemówienie, gdy główny mówca się nie pojawił.
2.
improwizować, tworzyć z dostępnych środków
make (something) from whatever is available
:
•
We had to improvise a shelter from branches and leaves.
Musieliśmy zimprowizować schronienie z gałęzi i liści.
•
When the oven broke, she had to improvise a way to cook dinner.
Kiedy piekarnik się zepsuł, musiała zimprowizować sposób na ugotowanie obiadu.