wither
US /ˈwɪð.ɚ/
UK /ˈwɪð.ɚ/

1.
2.
ineenkrimpen, afnemen
to cause to feel humiliated or ashamed
:
•
Her harsh words made him wither with embarrassment.
Haar harde woorden deden hem ineenkrimpen van schaamte.
•
The criticism caused his confidence to wither.
De kritiek deed zijn zelfvertrouwen afnemen.