usher
US /ˈʌʃ.ɚ/
UK /ˈʌʃ.ɚ/
1.
usher, plaatsaanwijzer
a person who shows people to their seats, especially in a theater or cinema or at a wedding
:
•
The usher led us to our seats in the front row.
De usher leidde ons naar onze plaatsen op de eerste rij.
•
He worked as an usher at the local movie theater.
Hij werkte als usher in de plaatselijke bioscoop.
1.
2.
inluiden, aankondigen
cause or mark the start of something new
:
•
The invention of the internet ushered in a new era of communication.
De uitvinding van internet luidde een nieuw tijdperk van communicatie in.
•
These reforms could usher in a period of economic growth.
Deze hervormingen zouden een periode van economische groei kunnen inluiden.