pioneer
US /ˌpaɪəˈnɪr/
UK /ˌpaɪəˈnɪr/
1.
pionier, voorloper
a person who is among the first to explore or settle a new country or area
:
•
The early pioneers faced many hardships on their journey west.
De vroege pioniers ondervonden veel ontberingen tijdens hun reis naar het westen.
•
She is a true pioneer in the field of space exploration.
Zij is een ware pionier op het gebied van ruimteverkenning.
1.
pionieren, vooroplopen
develop or be the first to use or apply (a new method, area of knowledge, or activity)
:
•
Dr. Lee helped to pioneer new surgical techniques.
Dr. Lee hielp bij het pionieren van nieuwe chirurgische technieken.
•
The company aims to pioneer sustainable energy solutions.
Het bedrijf streeft ernaar duurzame energieoplossingen te pionieren.