two-time
US /ˈtuː.taɪm/
UK /ˈtuː.taɪm/
1.
bedriegen, vreemdgaan
to be unfaithful to one's partner; to cheat on someone
:
•
She found out he was two-timing her with her best friend.
Ze kwam erachter dat hij haar bedroog met haar beste vriendin.
•
He's been two-timing his girlfriend for months.
Hij is al maanden zijn vriendin aan het bedriegen.
1.
tweevoudig
having won a championship or award twice
:
•
He is a two-time Olympic gold medalist.
Hij is een tweevoudig Olympisch gouden medaillewinnaar.
•
The team became two-time champions after winning the final game.
Het team werd tweevoudig kampioen na het winnen van de laatste wedstrijd.