betray
US /bɪˈtreɪ/
UK /bɪˈtreɪ/
1.
verraden, onthullen
to reveal (information) unintentionally or by disloyalty
:
•
His nervous laughter betrayed his true feelings.
Zijn nerveuze lach verraadde zijn ware gevoelens.
•
He betrayed the secret location of the hideout.
Hij verraadde de geheime locatie van de schuilplaats.
2.
verraden
to be disloyal to (one's country, a person, or an organization) by disclosing secrets or otherwise aiding an enemy
:
•
He was accused of betraying his country.
Hij werd beschuldigd van het verraden van zijn land.
•
She felt betrayed by her closest friend.
Ze voelde zich verraden door haar beste vriendin.