tentacle
US /ˈten.t̬ə.kəl/
UK /ˈten.t̬ə.kəl/
1.
tentakel, voelspriet
a slender, flexible limb or appendage in an animal, especially around the mouth of an invertebrate, used for grasping, moving, or feeling.
:
•
The octopus used its tentacles to grab the prey.
De octopus gebruikte zijn tentakels om de prooi te grijpen.
•
Jellyfish have stinging tentacles.
Kwallen hebben stekende tentakels.
2.
uitloper, vertakking
a long, thin projection or part, especially one that is flexible or capable of movement.
:
•
The roots of the plant spread like tentacles through the soil.
De wortels van de plant verspreidden zich als tentakels door de grond.
•
The city's influence extended its tentacles into the surrounding regions.
De invloed van de stad strekte zijn tentakels uit tot in de omliggende regio's.