shout down
US /ʃaʊt daʊn/
UK /ʃaʊt daʊn/
1.
wegschreeuwen, overstemmen
to prevent someone from being heard by shouting loudly
:
•
The protesters tried to shout down the speaker.
De demonstranten probeerden de spreker weg te schreeuwen.
•
It's hard to have a discussion when people just want to shout down each other.
Het is moeilijk om een discussie te voeren als mensen elkaar alleen maar willen wegschreeuwen.