restraint
US /rɪˈstreɪnt/
UK /rɪˈstreɪnt/
1.
beperking, dwang, beteugeling
a measure or condition that keeps someone or something under control or within limits
:
•
The police used physical restraint to subdue the suspect.
De politie gebruikte fysieke dwang om de verdachte te overmeesteren.
•
The government imposed strict financial restraints on spending.
De regering legde strikte financiële beperkingen op aan de uitgaven.
2.
zelfbeheersing, terughoudendheid, gematigdheid
unemotional, dispassionate, or moderate behavior; self-control
:
•
She showed remarkable restraint despite the provocation.
Ze toonde opmerkelijke zelfbeheersing ondanks de provocatie.
•
The artist used great restraint in his use of color.
De kunstenaar gebruikte grote terughoudendheid in zijn kleurgebruik.