repel
US /rɪˈpel/
UK /rɪˈpel/
1.
afweren, terugslaan, afstoten
drive or force (an attack or attacker) back or away
:
•
The army successfully repelled the enemy attack.
Het leger sloeg de vijandelijke aanval succesvol af.
•
The new insect spray is designed to repel mosquitoes.
De nieuwe insectenspray is ontworpen om muggen af te weren.
2.
afstoten, tegenstaan
be repulsive or distasteful to
:
•
The smell of durian tends to repel many people.
De geur van durian heeft de neiging veel mensen af te stoten.
•
His arrogant attitude repels potential clients.
Zijn arrogante houding stoot potentiële klanten af.
3.
afstoten, ondoordringbaar zijn voor
(of a substance) be impervious to (another substance)
:
•
This fabric is treated to repel water.
Deze stof is behandeld om water af te stoten.
•
Oil and water repel each other.
Olie en water stoten elkaar af.