discourage
US /dɪˈskɝː.ɪdʒ/
UK /dɪˈskɝː.ɪdʒ/
1.
ontmoedigen, afschrikken
cause (someone) to lose confidence or enthusiasm
:
•
His parents tried to discourage him from pursuing a career in music.
Zijn ouders probeerden hem te ontmoedigen een carrière in de muziek na te streven.
•
The bad weather did not discourage them from going on the hike.
Het slechte weer ontmoedigde hen niet om te gaan wandelen.
2.
ontmoedigen, afhouden
prevent or try to prevent (something) by showing disapproval or creating difficulties
:
•
The high cost of tuition may discourage many students from attending university.
De hoge kosten van collegegeld kunnen veel studenten ontmoedigen om naar de universiteit te gaan.
•
We need to discourage littering in public parks.
We moeten zwerfafval in openbare parken ontmoedigen.