ravage
US /ˈræv.ɪdʒ/
UK /ˈræv.ɪdʒ/
1.
verwoesten, vernietigen
cause severe and extensive damage to
:
•
The forest fire ravaged the entire hillside.
De bosbrand verwoestte de hele heuvel.
•
The city was ravaged by the earthquake.
De stad werd verwoest door de aardbeving.
1.
verwoesting, vernietiging
the destructive effects of something
:
•
The ravages of time were evident on the old building.
De verwoestingen van de tijd waren duidelijk zichtbaar op het oude gebouw.
•
They survived the ravages of war.
Ze overleefden de verwoestingen van de oorlog.