destruction
US /dɪˈstrʌk.ʃən/
UK /dɪˈstrʌk.ʃən/
1.
vernietiging, verwoesting
the action or process of causing so much damage to something that it no longer exists or cannot be repaired
:
•
The earthquake caused widespread destruction.
De aardbeving veroorzaakte wijdverspreide vernietiging.
•
The city suffered massive destruction during the war.
De stad leed enorme vernietiging tijdens de oorlog.
2.
verwoesting, ruïne
the state of being destroyed
:
•
The old building was in a state of complete destruction.
Het oude gebouw was in een staat van complete vernietiging.
•
The forest fire left a path of utter destruction.
De bosbrand liet een spoor van totale verwoesting achter.