pipe
US /paɪp/
UK /paɪp/
1.
pijp, buis
a tube of metal, plastic, or other material used to convey water, gas, oil, or other fluid substances.
:
•
The plumber fixed the leaking pipe under the sink.
De loodgieter repareerde de lekkende pijp onder de gootsteen.
•
A network of pipes carries water to every house in the city.
Een netwerk van leidingen transporteert water naar elk huis in de stad.
2.
pijp
a device consisting of a small bowl with a hollow stem, used for smoking tobacco.
:
•
He lit his tobacco pipe and puffed contentedly.
Hij stak zijn tabakspijp aan en pufte tevreden.
•
Sherlock Holmes is often depicted with a deerstalker hat and a smoking pipe.
Sherlock Holmes wordt vaak afgebeeld met een jagershoed en een rookpijp.
3.
fluit, pijp
a wind instrument consisting of a single tube with holes along its length, played by blowing across or into a mouthpiece.
:
•
The shepherd played a mournful tune on his wooden pipe.
De herder speelde een treurige melodie op zijn houten fluit.
•
The bagpipes filled the air with their distinctive sound.
De doedelzakken vulden de lucht met hun kenmerkende geluid.
1.
leiden, pompen
to convey (water, gas, or other fluid) through pipes.
:
•
The city plans to pipe fresh water to the remote villages.
De stad is van plan om vers water naar de afgelegen dorpen te leiden.
•
Oil is piped directly from the well to the refinery.
Olie wordt rechtstreeks van de bron naar de raffinaderij gepompt.