hound
US /haʊnd/
UK /haʊnd/
1.
jachthond, hond
a dog of a breed used for hunting, especially one able to track by scent
:
•
The hunter released his hounds to track the deer.
De jager liet zijn jachthonden los om het hert te volgen.
•
A pack of hounds bayed in the distance.
Een roedel jachthonden blafte in de verte.
1.
achtervolgen, lastigvallen, opjagen
harass, persecute, or pursue relentlessly
:
•
The paparazzi continued to hound the celebrity.
De paparazzi bleven de beroemdheid achtervolgen.
•
Creditors began to hound him for payment.
Schuldeisers begonnen hem te achtervolgen voor betaling.