fumble

US /ˈfʌm.bəl/
UK /ˈfʌm.bəl/
"fumble" picture
1.

rommelen, laten vallen, prutsen

handle clumsily or ineffectively

:
•
He tried to catch the ball but fumbled it.
Hij probeerde de bal te vangen, maar liet hem vallen.
•
She fumbled in her bag for her keys.
Ze rommelde in haar tas naar haar sleutels.
:
bunglemishandlebotchmess upstumble
1.

fout, blunder

an act of handling something clumsily

:
•
He made a crucial fumble during the game.
Hij maakte een cruciale fout tijdens de wedstrijd.
•
The quarterback's fumble cost them the game.
De fout van de quarterback kostte hen de wedstrijd.
:
blundermistakegaffesliperror