fray
US /freɪ/
UK /freɪ/
1.
strijd, gevecht, ruzie
a battle or fight
:
•
He jumped into the fray to defend his friend.
Hij sprong in de strijd om zijn vriend te verdedigen.
•
The politician entered the political fray with a bold new platform.
De politicus betrad de politieke strijd met een gedurfd nieuw programma.
1.
rafelen, verslijten, uit elkaar vallen
to unravel or become worn at the edge, typically through constant rubbing
:
•
The cuffs of his old jacket began to fray.
De manchetten van zijn oude jas begonnen te rafelen.
•
Constant use can cause the rope to fray.
Constant gebruik kan ervoor zorgen dat het touw rafelt.
2.
verslappen, afnemen, uiteenvallen
to show the effects of strain or stress
:
•
His nerves began to fray under the pressure.
Zijn zenuwen begonnen te knagen onder de druk.
•
The team's discipline started to fray as the game progressed.
De discipline van het team begon te verslappen naarmate de wedstrijd vorderde.