enamel
US /ɪˈnæm.əl/
UK /ɪˈnæm.əl/
1.
emaille, glazuur
a hard, glossy coating, typically applied to metal or other hard surfaces for protection or decoration
:
•
The old bathtub had a chipped enamel finish.
Het oude bad had een afgebladderde emaille afwerking.
•
The artist used vibrant enamel paints for the mural.
De kunstenaar gebruikte levendige emailleverf voor de muurschildering.
2.
tandglazuur
the hard, glossy, translucent substance covering the crown of a tooth
:
•
Tooth decay can damage the tooth enamel.
Tandbederf kan het tandglazuur beschadigen.
•
Fluoride helps strengthen tooth enamel.
Fluoride helpt het tandglazuur te versterken.
1.
emailleren, glazuren
to coat or decorate (a metal or other hard object) with enamel
:
•
The artisan carefully enameled the copper vase.
De ambachtsman emailleerde de koperen vaas zorgvuldig.
•
They plan to enamel the cast iron stove to protect it from rust.
Ze zijn van plan de gietijzeren kachel te emailleren om deze tegen roest te beschermen.