disruption
US /dɪsˈrʌp.ʃən/
UK /dɪsˈrʌp.ʃən/
1.
verstoring, onderbreking
disturbance or problems that interrupt an event, activity, or process
:
•
The heavy snow caused widespread disruption to travel.
De zware sneeuwval veroorzaakte wijdverspreide verstoring van het reizen.
•
We are trying to minimize disruption to our services.
We proberen de verstoring van onze diensten te minimaliseren.
2.
ontwrichting, disruptie
radical change to an existing industry or market due to technological innovation
:
•
The internet caused a massive disruption in the music industry.
Het internet veroorzaakte een enorme ontwrichting in de muziekindustrie.
•
Startups often aim for market disruption with innovative solutions.
Startups streven vaak naar marktontwrichting met innovatieve oplossingen.