dependent
US /dɪˈpen.dənt/
UK /dɪˈpen.dənt/
1.
afhankelijk van
contingent on or determined by
:
•
The success of the project is dependent on teamwork.
Het succes van het project is afhankelijk van teamwork.
•
Your grade will be dependent on your final exam score.
Je cijfer zal afhankelijk zijn van je eindtoetsscore.
2.
afhankelijk
requiring someone or something for support
:
•
Elderly people can become dependent on their caregivers.
Oudere mensen kunnen afhankelijk worden van hun zorgverleners.
•
He is financially dependent on his parents.
Hij is financieel afhankelijk van zijn ouders.
1.
afhankelijke, kostganger
a person who relies on another, especially for financial support
:
•
He has three dependents, including his wife and two children.
Hij heeft drie afhankelijken, waaronder zijn vrouw en twee kinderen.
•
As a student, she is still a dependent of her parents.
Als student is ze nog steeds een afhankelijke van haar ouders.