decay
US /dɪˈkeɪ/
UK /dɪˈkeɪ/
1.
verval, bederf, rot
the state or process of rotting or decomposition
:
•
The old wooden fence was showing signs of decay.
De oude houten schutting vertoonde tekenen van verval.
•
Dental decay can lead to cavities.
Tandbederf kan leiden tot gaatjes.
2.
verval, achteruitgang
a decline in quality, strength, or vigor
:
•
The city has seen a slow decay over the past few decades.
De stad heeft de afgelopen decennia een langzaam verval gekend.
•
Moral decay is a serious concern in society.
Moreel verval is een ernstige zorg in de samenleving.
1.
vergaan, rotten, bederven
to rot or decompose through the action of bacteria and fungi
:
•
The fallen leaves began to decay on the forest floor.
De gevallen bladeren begonnen te vergaan op de bosbodem.
•
Without proper preservation, food will quickly decay.
Zonder goede conservering zal voedsel snel bederven.
2.
verslechteren, vervallen
to decline in quality, strength, or vigor; to fall into disrepair
:
•
His health began to decay after the long illness.
Zijn gezondheid begon te verslechteren na de lange ziekte.
•
The old mansion was left to decay over the years.
Het oude landhuis werd jarenlang aan verval overgelaten.