corruption
US /kəˈrʌp.ʃən/
UK /kəˈrʌp.ʃən/
1.
corruptie, omkoping
dishonest or fraudulent conduct by those in power, typically involving bribery.
:
•
The government launched an investigation into widespread corruption.
De regering startte een onderzoek naar wijdverbreide corruptie.
•
He was accused of corruption and abuse of power.
Hij werd beschuldigd van corruptie en machtsmisbruik.
2.
corruptie, bederf, vervorming
the process by which something is changed from its original or a pure state into something debased or impure.
:
•
The corruption of the data made it unusable.
De corruptie van de gegevens maakte ze onbruikbaar.
•
The corruption of the text made it difficult to read.
De vervorming van de tekst maakte het moeilijk leesbaar.