cooperative
US /koʊˈɑː.pɚ.ə.t̬ɪv/
UK /koʊˈɑː.pɚ.ə.t̬ɪv/
1.
coöperatief, samenwerkend
involving cooperation between people
:
•
The project was a success due to the cooperative efforts of the team.
Het project was een succes dankzij de coöperatieve inspanningen van het team.
•
We need a more cooperative approach to solve this problem.
We hebben een meer coöperatieve aanpak nodig om dit probleem op te lossen.
2.
coöperatief, meewerkend
willing to help or do what is asked
:
•
The child was very cooperative during the doctor's examination.
Het kind was erg coöperatief tijdens het onderzoek van de dokter.
•
The witness was not very cooperative with the police.
De getuige was niet erg coöperatief met de politie.
1.
coöperatie
a farm, business, or other organization that is owned and run jointly by its members, who share the profits or benefits
:
•
They decided to form a housing cooperative to build affordable homes.
Ze besloten een wooncoöperatie op te richten om betaalbare woningen te bouwen.
•
The local farmers run a successful dairy cooperative.
De lokale boeren runnen een succesvolle zuivelcoöperatie.