consort
US /kənˈsɔːrt/
UK /kənˈsɔːrt/
1.
echtgenoot, echtgenote
a wife or husband, especially of a reigning monarch
:
•
The queen and her consort attended the state dinner.
De koningin en haar echtgenoot woonden het staatsdiner bij.
•
Prince Philip was the consort of Queen Elizabeth II.
Prins Philip was de echtgenoot van koningin Elizabeth II.
1.
omgaan met, verkeren met
habitually associate with (someone), typically with the disapproval of others
:
•
He was known to consort with criminals.
Hij stond erom bekend dat hij omging met criminelen.
•
She was warned not to consort with bad influences.
Ze werd gewaarschuwd niet te verkeren met slechte invloeden.