buck
US /bʌk/
UK /bʌk/
1.
2.
bok, mannetje
the male of some animals, especially deer, rabbits, and goats
:
•
A large buck deer stood at the edge of the forest.
Een grote bok stond aan de rand van het bos.
•
The hunter aimed at the majestic buck.
De jager richtte op de majestueuze bok.
:
1.
weerstaan, bokken
to resist or oppose (a person or thing)
:
•
He decided to buck the trend and start his own business.
Hij besloot de trend te weerstaan en zijn eigen bedrijf te starten.
•
The horse began to buck, trying to throw off its rider.
Het paard begon te bokken, in een poging zijn ruiter af te werpen.