bandage

US /ˈbæn.dɪdʒ/
UK /ˈbæn.dɪdʒ/
"bandage" picture
1.

verband, zwachtel

a strip of material used to bind up a wound or to protect an injured part of the body

:
•
She wrapped a bandage around his sprained ankle.
Ze wikkelde een verband om zijn verstuikte enkel.
•
The nurse applied a fresh bandage to the cut.
De verpleegster bracht een nieuw verband aan op de snee.
:
dressinggauzewrapstrip
1.

verbanden, zwachtelen

bind or cover (a wound or injury) with a bandage

:
•
He carefully bandaged the cut on his arm.
Hij verbande voorzichtig de snee op zijn arm.
•
The medic quickly bandaged the soldier's leg.
De hospik verbande snel het been van de soldaat.
:
dresswrapbindcover